نگاه خیس
مگر یک دختر چند پدر دارد مگر یک انسان چند جان دارد که همان جانش را هم به راحتی برای معشوق خود فدا کند نگاهی به این کوچه ها بینداز سرت را کمی بالاتر بگیر هر چه میگذری نگاه های آشنایی گام هایت را کند میکند نگاه های عاشقی که نگاهشان با تمام عاشقان شهر فرق دارد یک چیز هایی در چشم هایشان میتوان یافت که امروز کمتر پیدا میشود صلابت غیرت عطوفت و عشق این کوچه که نه این شهر که نه انگار تمام این کشور را آهی گرفته است آه یک مادر چقدر این زمین محکم است که فرو نمیریزد چقدر این چشمه زلال جوشان است که تمام نمیشود و چقدر انسان فراموشکار است خسته ام از این همه انسان خشک ، از این میت های زنده این بقیه الله کجاست باقی مانده از آن نسل خدایی نکند گذرش به این کوچه ها بیفتد ...
| قالب برای بلاگ |
جاذبه خاک به ماندن میخواند وآن عهدباطنی به رفتن،عقل به ماندن میخواند و عشق به رفتن…واین هر دو را خداوند آفریده است تا وجود انسان در آوارگی وحیرت میان عقل و عشق معنا شود. شهید سید مرتضی آوینی